μέχρι το 2023...

Συχνά δεχόμαστε αιτήματα από φορείς και ιδιώτες άλλων χωρών. Από πέρυσι σημειώσαμε ιδιαίτερη κινητικότητα σε αιτήματα προερχόμενα από την Τουρκία. 
Τα αιτήματα αφορούν αποκλειστικά υλικό της περιόδου 1921-1922. Οι αρχειακές φωτογραφίες δηλώνεται ότι θα χρησιμοποιηθούν ως εκθέματα ή και για την παραγωγή προϊόντων (video, κάρτες, μπλουζάκια κ.λ.π) σε υπό κατασκευή μουσεία.
Τα μουσεία γίνονται στις επαρχιακές πόλεις του Εσκί Σεχίρ, της Κιουτάχειας, του Πάνορμου. Δεν ξέρω αν ο δρόμος του μεταξιού  περνούσε από αυτά τα μέρη, όμως σίγουρα πέρασε από αυτά η Ελληνική Στρατιά κατά τη Μικρασιατιακή Εκστρατεία. Σύμπτωση;

Μέχρι το 2023 όλα πρέπει να είναι έτοιμα για τα 100χρονα της Τουρκικής δημοκρατίας.

Υποθέτουμε λοιπόν ότι η συστηματική δημιουργία των περιφερειακών αυτών Μικρασιατικών μουσείων εντάσσεται στις πυρετώδεις προετοιμασίες για την επέτειο. Οι προετοιμασίες αφορούν  τομείς υποδομών και ανάπτυξης στη γείτονα χώρα, όμως και ο τομέας της μουσειακή πολιτικής δεν είναι αμελητέος. Μέσα στα μουσεία θα γραφτεί η Ιστορία και θα εκπαιδευτούν οι μαθητές.

Ακολουθούν φωτογραφίες από το αρχείο του Ούγγρου πρωτοπόρου κινηματογραφιστή και φωτογράφου Ζόζεφ Χεπ, από την ανταλλαγή των αιχμαλώτων του 1923, μετά την Καταστροφή και την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης. Εικονίζονται τα μέλη των επιτροπών που επόπτευαν την ανταλλαγή.

Βασιλική Αθ. Χατζηγεωργίου

Φωτογραφικό Αρχείο ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ

Η ΑΦΕΛΙΑ στις Πλειάδες

Από την παρουσίαση της σειράς ΑΦΕΛΙΑ στις 30 Οκτωβρίου 2017 στο βιβλιοπωλείο Πλειάδες στο Παγκράτι.

 Η  πρόσκληση

 

 Το κοινό. Φίλοι και συνάδελφοι. Αθήνα 30/10/2017, (φωτο Β.Χ.)

 

Από αριστερά: ο Ηλίας Μαγκλίνης, ο Θανάσης Βαλτινός, το πορτραίτο μιας φωτογράφου και η Ματθίλδη Πυρλή.      Αθήνα 30/10/2017, (φωτο Β.Χ.)

Οι ομιλητές από αριστερά, η Ελένη Μαλιγκούρα, η Ματθίλδη Πυρλή και ο Ηλίας Μαγκλίνης. Στην προβολή πίσω δισέλιδο από το βιβλίο "Το εργαστήριο του καλλιτέχνη" με φωτογραφίες του προπλάσματος του δισκοβόλου του γλύπτη Κώστα Δημητριάδη. Σε τρίτο πλάνο πίσω δεξιά στην αυλή, ο γάτος που μας έχει γυρίσει τη μεγαλοπρεπή του πλάτη.  Αθήνα 30/10/2017 (φωτο Β.Χ.)

Παρουσίαση ΑΦΕΛΙΑΣ

Πρόσκληση στην παρουσίαση της σειράς ΑΦΕΛΙΑ

 Σας περιμένουμε στις 30 Οκτωβρίου στις 7.30μμ στο βιβλιοπωλείο Πλειάδες στο Παγκράτι.

Θα μιλήσουν για τη σειρά:
 η Ματθίλδη Πυρλή, αρχειονόμος- ιστορικός της Φωτογραφίας
 η Ελένη Μαλιγκούρα, φωτογράφος- καθηγήτρια στο τμήμα Φωτογραφίας του ΤΕΙ της ΑΘήνας
 ο Ηλίας Μαγκλίνης, δημοσιογράφος-συγγραφέας.

Επίσης θα ανακοινωθούν τα δύο επόμενα τεύχη της σειράς.

Η σειρά ΑΦΕΛΙΑ έχει ως στόχο να παρουσιάσει θεματικές ενότητες από το Φωτογραφικό Αρχείο του ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ. Η επιλογή των θεμάτων και των φωτογραφιών αντικατοπτρίζει το χαρακτήρα της συλλογής, που εκτείνεται χρονικά από τα μέσα του 19ου μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα και έχει στον πυρήνα της οικογενειακά και προσωπικά αρχεία. Από αυτόν το θησαυρό της καθημερινής και εφήμερης φωτογραφίας (vernacular photography) αναδύονται όλες οι πτυχές του οικείου ή δημόσιου βίου με άλλα λόγια της ζωής του ανθρώπου.

Χρήστος Ευελπίδης και Δημήτρης Χαρισιάδης στη Θάσο το 1950

Για τον Χρήστο Ευελπίδη έχουμε κάνει δύο αναφορές σε αυτό το ιστολόγιο. Η πρώτη ήταν στην πασχαλινή ανάρτηση της 9ης Απριλίου 2015. Η δεύτερη στην καλοκαιρινή ανάρτηση της 27ης Ιουλίου 2016 με θέμα έγχρωμες φωτογραφίες του Ευελπίδη από το ταξίδι του στα Δωδεκάνησα το 1950.
Σήμερα ζευγαρώνουμε τον ερασιτέχνη Ευελπίδη με τον καταξιωμένο επαγγελματία Χαρισιάδη. Και θα εξηγήσουμε γιατί κάνουμε αυτή τη σύναψη, ενώ δεν υπάρχει βιβλιογραφική αναφορά που να συνδέει αυτούς τους ανθρώπους.  Ο πρώτος, Κωνσταντινουπολίτης και μεγαλύτερος κατά 7 χρόνια από τον Καβαλιώτη Χαρισιάδη, δεν απασχόλησε τους μελετητές της ελληνικής φωτογραφίας, αδίκως κατά τη γνώμη μας. Ο Χαρισιάδης, από την άλλη, δικαίως τροφοδότησε πολλές μελέτες με επιστέγασμα την έκδοση  Φωτογραφικόν πρακτορείον "Δ.Α. Χαρισιάδης" (Μουσείο Μπενάκη, 2009), που αποτελεί διεξοδική επισκόπηση και μελέτη του αρχείου του Χαρισιάδη το οποίο απόκειται στο Φωτογραφικό Αρχείο του μουσείου.
Αλλά μέχρις εδώ ήταν οι διαφορές των δύο άνδρών. Τώρα θα συζητήσουμε τα κοινά τους σημεία.

•  Και οι δύο υπήρξαν ιδρυτικά μέλη της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας (ΕΦΕ) που ιδρύθηκε μεν το 1952 όμως οι προεργασίες είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα: στο περιοδικό ΕΚΛΟΓΗ της Ελένης Βλάχου στο τεύχος Νοεμβρίου του 1951 αναγγέλεται η ίδρυση της εταιρείας με την ευχή να πλαισιωθεί από τους φίλους της φωτογραφίας για να αποκτήσει επιτέλους και η Ελλάδα "η τόσο αυτή φωτογενής γωνιά της γης, κάτι που δεν λείπει από καμμιά πολιτισμένη χώρα".

Η αναγγελλία της ίδρυσης της ΕΦΕ, Εκλογή, Νοέμβριος 1951, τχ. 73,

• Μια δημοσιευμένη φωτογραφία του Χαρισιάδη, και πάλι στο περιοδικό ΕΚΛΟΓΗ, στάθηκε αφορμή να διαπιστώσουμε το δεύτερο κοινό σημείο τους. 

Φωτογραφία του Χαρισιάδη δημοσιευμένη με τον τίτλο Μακεδονίτισσα στην ΕΚΛΟΓΗ του Ιανουαρίου 1952. Είναι μάλιστα μία από τις πρώτες έγχρωμες εικόνες που δημοσιεύει το περιοδικό.

Οδηγηθήκαμε στο συμπέρασμα ότι η φωτογραφία της ηλικιωμένης μακεδονίτισσας του Χαρισιάδη τραβήχθηκε στη Θάσο συγκρίνοντάς τη με παρόμοια λήψη που υπάρχει στο αρχείο των slides του Ευελπίδη με τη σημείωση Θάσος 1950. Ο Ευελπίδης και ο Χαρισιάδης τράβηξαν στη Θάσο με μηχανές μικρού φορμά και έγχρωμο φιλμ slide.

Χρήστος Ευελπίδης, Παναγιά Θάσου, 15 Αυγούστου 1950, αρχείο Χρ. Ευελπίδη ΦΑ ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ (ΦΑ 11.05.35.055)

 Αν και η φορά των φωτογραφιών είναι διαφορετική, είναι προφανές ότι τραβήχθηκαν την ίδια στιγμή στο ίδιο σημείο. Επίσης είναι προφανές ότι η μία εκ των δύο είναι γυρισμένη ανάποδα κατά τον οριζόντιο άξονα (αριστερά-δεξιά). Επειδή το σλάιντ του Ευελπίδη είναι προς τη σωστή φορά συνάγεται το συμπέρασμα ότι το λάθος έγινε κατά την εκτύπωση στο περιοδικό. Εκτός και αν ήταν συνειδητή επιλογή του εκδότη.

Άρα και οι δύο φωτογράφοι ταξίδεψαν στη Θάσο το καλοκαίρι του 1950. Το ερώτημα που προέκυψε ήταν εάν έκαναν μαζί το ταξίδι στη Θάσο ή εάν τυχαία βρέθηκαν κι οι δυο εκεί. Οι συμπτώσεις ήταν πολλές ώστε να μας επιτραπεί η πρώτη υπόθεση. 

Επικοινωνήσαμε με τους συναδέλφους του Φωτογραφικοιύ Αρχείου του μουσείου Μπενάκη* που επιβεβαίωσαν ότι ο Χαρισιάδης πήγε στη Θάσο το 1950.  Λίγο ψάξιμο ακόμα επιβεβαίωσε την υπόθεση μας. Ευελπίδης και Χαρισιάδης πήγαν μαζί στη Θάσο συνοδευμένοι από τις κυρίες τους. Στο αρχείο Χαρισιάδη υπάρχει μια φωτογραφία στην οποία εικονίζεται συντροφιά λουόμενων σε παραλία της Θάσου. Ο επιμελής Χαρισιάδης σημειώνει τα ονόματα των εικονιζόμενων μεταξύ των οποίων ο Χρήστος και η Αθηνά Ευελπίδη.

Εξίσου επιμελής και μεθοδικός ο Ευελπίδης μας δίνει στοιχεία για τις φωτογραφίες που τράβηξε. Πρόκειται για το σχολιασμό κάθε εικόνας που παρουσίαζε στις διαλέξεις-προβολές του. Ας τον ακολουθήσουμε στην ξενάγησή του στο χωριό Παναγιά της Θάσου.

"Ελάτε τώρα να επισκεφθούμε ένα ορεινό χωριό της Θάσου, περνώντας από πυκνό δάσος με θέα προς τη θάλασσα"

Χρήστος Ευελπίδης, προς Παναγιά Θάσου, 1950.

"Τα μέσα της συγκοινωνίας δεν είναι και τόσο αναπαυτικά, μα οι εκδρομείς έχουμε πάντα κέφι".

Χρήστος Ευελπίδης, προς Παναγιά Θάσου, 1950

"Το χωριό ονομάζεται Παναγιά, γιορτάζει και πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου, και όπως η Παναγιά της Τήνου για τη νότια Ελλάδα, είναι και εδώ προσκύνημα πολυσύχναστο για τη Μακεδονία και τη Θράκη".

Χρήστος Ευελπίδης, Παναγιά Θάσου, 1950

"Στο πανηγύρι της Παναγιάς θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε πολλές τοπικές φορεσιές της Θάσου. Η κερά Μαρία, γριά αρχόντισσα, κάθισε εδώ να ξαποστάσει"

Χρήστος Ευελπίδης, Παναγιά Θάσου, 1950

"Πάλι η κερά- Μαρία με μια φιλενάδα της" 

Χρήστος Ευελπίδης, Παναγιά Θάσου, 1950

Με την Παναγιά της Θάσου έκλεινε η διάλεξη του Ευελπίδη με θέμα: Δωδεκάνησα, Σκύρος και Θάσος, κατά την οποία πρόβαλε συνολικά 167 διαφάνειες. 

Εμείς κλείνουμε με μία ακόμα φωτογραφία της Θασίτισσας αρχόντισας που στάθηκε αφορμή να συνδέσουμε τους δύο φωτογράφους.

Χρήστος Ευελπίδης, Παναγιά Θάσου, 1950

 

 

Βασιλική Αθ. Χατζηγεωργίου

Φωτογραφικό Αρχείο ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ

*Ευχαρίστιες οφείλουμε στις συναδέλφους Αλίκη Τσίργιαλου και Γεωργία Ιμσιρίδου του Φωτογραφικού Αρχείου του Μουσείου Μπενάκη.

Δάσκαλος στο Μοναστήρι

Στη μνήμη του Αλέκου Ι. Στράλλα (1960-2017) του τελευταίου δασκάλου ελληνικών στη Μπίτολα.

Γεώργιος Γ. Λιόντας, Η κύρια πρόσοψη της ελληνικής αστικής σχολής Μοναστηρίου, Bitola 1906  ΦΑ 3Ε31.028

Γεώργιος Γ. Λιόντας,  Άποψη της ελληνικής αστικής σχολής Μοναστηρίου από την αυλή με τους μαθητές, Bitola 1906 ( ΦΑ 3Ε31.033)

 

Η ελληνική αστική σχολή ή Μουσίκειος Αστική Σχολή δημιουργήθηκε στο Μοναστήρι (σήμερα Bitola) τη δεκαετία 1879-1889, με δαπάνες του εγκατεστημένου στη Ρουμανία ομογενή Μουσίκου. Την ίδια περίοδο ιδρύθηκε και το γυμνάσιο το οποίο αναγνωρίστηκε από το Πανεπιστήμιο των Αθηνών και οι απόφοιτοί του εισάγονταν σε αυτό χωρίς εξετάσεις.

Γεώργιος Γ. Λιόντας (αποδίδεται), Οι απόφοιτοι  του ελληνικού γυμνασίου Μοναστηρίου το έτος 1898. Bitola 1898 ( ΦΑ 3E31.035, δωρεά Αθανασίας Κ. Αβδάλη )

 

 

 Στην πίσω πλευρά της φωτογραφίας, πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί κολλημένο στο χαρτόνι, είναι γραμμένα με καφέ μελάνι τα ονόματα των εικονιζόμενων. Ξεθωριασμένο από το χρόνο, το μελάνι επιτρέπει με δυσκολία την αποκρυπτογράφηση των ονομάτων που ακολουθούν. Διατηρούμε κάποια επιφύλαξη ως προς την ορθότητά τους.

 Οι κατά το έτος 1898 εκ του Ελληνικού Γυμνασίου Μοναστηρίου αποφοιτήσαντες μαθηταί. (το verso της παραπάνω φωτογραφίας)

Νικόλαος Χαρ. Γεωργιάδης εκ Ζαγορίου, Θωμάς Ι. Τσαλαβάρας εκ Ναούσης, Νικόλαος Βούρκας εκ Κοζάνης, Δημήτριος Ιωαννίδης εκ Μοναστηρίου, Μιχαήλ Ιωάν. Σόντης εκ Μοναστηρίου, Πέτρος Χριστίνας εκ Ναούσης, Πέτρος Γιόρκας εκ Μοναστηρίου, Αλέξανδρος Χρ. Δούμας εκ Μοναστηρίου, Κωνσταντίνος Δ. Σιουλής εκ Μοναστηρίου, Ιωάννης Νικ. Κομής εκ Μοναστηρίου, Περικλής Ιάκ. Κολάσης εκ Μοναστηρίου, Αλέξανδρος Ιωσ. Σαβάλλας εκ Μοναστηρίου, Λεωνίδας Χατζηνικολάου εκ Ελβασανίου, Αλέξανδρος Ι. Βλατσιώτης εκ Μοναστηρίου, Χαρίλαος Κ. Μάλτος εκ Μεγαρόβου, Μιχαήλ Κορίννας εκ Μεγαρόβου.

 Οι περισσότεροι απόφοιτοι είναι ντόπιοι, δύο είναι από το γειτονικό Μεγάροβο.

"Τέλειον γυμνάσιον, κτίριον ευπρεπές μετ' ευρέος περιβόλου". Με αυτά τα λόγια περιέγραψε το γυμνάσιο του Μοναστηρίου ο  Γεώργιος Κ. Χατζηκυριακός στις ταξιδιωτικές του εντυπώσεις με τίτλο Σκέψεις και εντυπώσεις εκ περιοδείας ανά την Μακεδονίαν μετά τοπογραφικών, ιστορικών και αρχαιολογικών σημειώσεων που εκδόθηκαν το 1906 από τα τυπογραφικά καταστήματα Ανέστη Κωνσταντινίδη στην Αθήνα. Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από το Η' κεφάλαιο με τίτλο Μοναστήριον και πέριξ κώμαι.

"Αμέσως εκ του σιδηροδρομικού σταθμού του Μοναστηρίου εμφανίζεται νέα σκηνή της εν τη περιωνύμω χώρα ζωής και κινήσεως. Ειδωλοσκόπιον εθνικοτήτων και θρησκευμάτων, μωσαϊκόν φυσιογνωμιών και αμφιέσεων....Το Μοναστήριον σήμερον αποτελεί την δευτερεύουσαν πόλιν της Μακεδονίας. Είναι πρωτεύουσα του ομωνύμου νομού αυτής και έδρα του Μητροπολίτου Πελαγωνείας. Τον πληθυσμόν αυτής αναβιβάζουσι εις 50.000 ών αι 20.000 Έλληνες, πολλοί των οποίων χρώνται τω βλαχομιγεί γλωσσικώ ιδιώματι.... Ο μέγας και μοναδικός Μητροπολιτικός ναός, ευπρεπέστατος και πολυτελώς κεκοσμημένος, το Μητροπολιτικόν οίκημα σεμνόν και επιβάλλον, το τέλειον γυμνάσιον, κτίριον ευπρεπές μετ'ευρέος περιβόλου, εν ώ και το νεόδμητον οικοτροφείον, όλη η σειρά των λοιπών παιδευτηρίων, αρρένων και θηλέων, το νοσοκομείον αρτίως διωργανωμένον μετά πλήρους και άριστα λειτουργούντος χειρουργείου και η όλη της κοινότητος ταύτης επιβολή, περιλαμβανούσης άνδρας μορφώσεως επιστημονικής και κοινωνικής, διαπρυσίως λαλούσι την άσβεστον του Ελληνισμού φλόγα..." * 

Γεώργιος Γ. Λιόντας, Ομαδικό πορτραίτο καθηγητών και μαθητών του Γυμνασίου του Μοναστηρίου,  Bitola 1906 ( ΦΑ 3Ε31.029)

Οι μαθητές μας είναι άγνωστοι. Δυστυχώς στη φωτογραφία δεν υπάρχει άλλη ένδειξη εκτός της λεζάντας πάνω στο πλαίσιο.  Κάποιους καθηγητές ταυτίσαμε χάρη στο βιβλιο του Παντελή Γ. Τσάλλη Το δοξασμένο Μοναστήρι, Θεσσαλονίκη 1932, ανατυπωμένο το 1982.

Η εικονογράφηση του βιβλίου βασίσθηκε στις φωτογραφίες του Λιόντα. Τα πορτραίτα των καθηγητών και δασκάλων που δημοσιεύονται στο βιβλίο προήλθαν και αυτά από την ομαδική φωτογραφία των καθηγητών του γυμνασίου αφού απομονώθηκαν τα πρόσωπα. Έτσι ταυτίσαμε κάποιους από τους καθηγητές.

Λεπτομέρεια της φωτογραφίας ΦΑ 3Ε31.029

Από αριστερά οι καθηγητές: Χαράλαμπος Τριανταφυλλίδης, Ευάγγελος Τσιούπτσης, άγνωστος, άγνωστος, Μιχαήλ Πέτρου, Αλέξανδρος Ζουμετίκου (γυμνασιάρχης), ακολουθούν ένας ιερέας, δύο  άγνωστοι και ο τελευταίος δεξιά Δημήτριος Μάρκου. 

Ο Γεώργιος Γ. Λιόντας ήταν Μοναστηριώτης φωτογράφος που διατηρούσε φωτογραφείο και στη Θεσσαλονίκη. Εξετάζοντας τις φωτογραφίες του Αρχείου μας, υποθέτουμε ότι η ελληνική κοινότητα του Μοναστηρίου του ανέθεσε την φωτογράφιση των εκπαιδευτηρίων της στις αρχές του 20ού αιώνα. Το γεγονός ότι η φωτογράφιση αυτή έγινε μεσούντος του Μακεδονικού Αγώνα δεν πιστεύουμε ότι είναι τυχαίο.


Βασιλική Αθ. Χατζηγεωργίου

Φωτογραφικό Αρχείο -ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ

*Γεώργιος Χατζηκυριακός, Σκέψεις και εντυπώσεις εκ περιοδείας ανά την Μακεδονίαν μετά τοπογραφικών, ιστορικών και αρχαιολογικών σημειώσεων, Εκ των Τυπογραφικών Καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου, Αθήνα 1906.

Καλό Πάσχα

Με δύο φωτογραφίες από το αρχείο του Δημήτρη Παπαδήμου συνοδεύουμε τις ευχές μας για
Καλό Πάσχα.

Δημήτρης Παπαδήμος, Εμπόριο αυγών Π. Γιαννουλάτου, Αθήνα π. 1970, (DP37.04.13)

 

 

 

Δημήτρης Παπαδήμος, πίνακας του Γιάννη Μιγάδη, (DP11.07.079)

 

 

 

 

Στα Κιούρκα

Επικαλούμαστε τις περιηγητικές σας εμπειρίες στην Αττική για να μας βοηθήσετε στην ταύτιση μιας φωτογραφίας.
Λεπτομέρειες στη σελίδα μας ΗΜΑΡΤΗΜΕΝΑ και ΤΑΥΤΙΣΕΙΣ

Η πόλις των 15 ημερών

Έτσι ονόμαζαν τη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια της πέμπτης Διεθνούς Έκθεσης το Σεπτέμβριο του 1930.

Η έκθεση διαρκούσε ένα δεκαπενθήμερο στο οποίο περιλαμβάνονταν 3 Κυριακές ανάμεσα στους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο.
Η πρώτη Δ.Ε.Θ. έλαβε χώρα 1-15 Οκτωβρίου 1926.
Η πέμπτη Δ.Ε.Θ. που μας αφορά εδώ έλαβε χώρα από την Κυριακή 14 έως την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου.
Άρα η φωτογραφία μας ελήφθη ανάμεσα σε αυτό το διάστημα, στην κεντρική λεωφόρο της 'Εκθεσης.
Τρεις παράλληλες λεωφόροι διέσχιζαν το χώρο της Δ.Ε.Θ. του 1930: η κεντρική λεωφόρος του Αγώνος με τα ανάγλυφα πορτραίτα των αγωνιστών της Επανάστασης, η λεωφόρος των Εθνών και η λεωφόρος των Ανθέων. Στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της 13ης Σεπτεμβρίου διαβάζουμε την περιγραφή του διάκοσμου της Έκθεσης που μας βοήθησε να ταυτίσουμε τη φωτογραφία.

 Η παρουσία των Ευζώνων κατά μήκος της λεωφόρου ήταν το δεύτερο δεδομένο που βοήθησε στην τεκμηρίωση της φωτογραφίας.  Και πάλι ανατρέχοντας στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στο φύλλο της 16ης Σεπτεμβρίου διαβάζουμε:

Ένα από τα περίπτερα που διακρίθηκαν στην Έκθεση ήταν της βιομηχανικής εταιρείας ΒΙΟ όπως γράφει η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, λίγο πριν το κλείσιμο τη Έκθεσης στις 29 Σεπτεμβρίου. 

 Στην ΒΙΟ εργαζόταν ο Γιώργος Βαφιαδάκης που τράβηξε τη φωτογραφία της ανάρτησής μας. Πρόκειται για ένα γυάλινο αρνητικό διαστάσεων 9x12εκ.

αρχείο Γιώργου Βαφιαδάκη, ΑΦ ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ

Τα τόξα της κεντρικής λεωφόρου φωτίζονταν το βράδι και δημιουργούσαν ελκυστικές εικόνες που απαθανάτισαν οι επαγγελματίες φωτογράφοι.

Καρτ ποστάλ του φωτογράφου Γιώργου Λυκίδη, αρχείο καρτ ποσταλ ΑΦ ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ

ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας, οι νικητές θα λάβουν το έπαθλο στο email τους.

 

Βασιλική Αθ. Χατζηγεωργίου

 

Φωτογραφικό Αρχείο ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ

Πού και πότε ;

Επανερχόμαστε με νέο ερώτημα. Πείτε μας εάν γνωρίζετε πού και πότε τραβήχθηκε η παρακάτω φωτογραφία. Εάν όχι μπορείτε απλά να μοιρασθείτε μαζί μας τις εικασίες σας.
Όσοι βρούν τη σωστή απάντηση θα λάβουν το έπαθλο που δεν είναι άλλο από την ίδια την εικόνα.
Η λύση θα δοθεί αύριο το απόγευμα. Σπεύσατε. 

 Καλή επιτυχία!


Β. Χατζηγεωργίου

Η λύση

Αγαπητοί αναγνώστες του ιστολογίου μας. Στον παρακάτω σύνδεσμο θα δείτε τη λύση του κουίζ. Ευχαριστούμε για την ένθερμη συμμετοχή σας.

ΚΤΙΡΙΑ ΚΑΙ ΔΡΟΜΟΙ

Quiz

Η πρώτη μας ανάρτηση για το 2017 είναι ένα κουίζ. Λάβετε μέρος στον παρακάτω σύνδεσμο!

ΚΤΙΡΙΑ ΚΑΙ ΔΡΟΜΟΙ